Hana Yori Dango *Finaru* - Küçük Filozof'un Kocaman Eleştirileri 120

Ve, bir efsanenin daha sonuna geldim. 

Film, 2. sezonun sonunda evlenmeye karar veren çiftimizin, artık kesin olarak düğün hazırlıklarına başladığı, Makino'nun üniversiteyi bitirmek üzere olduğu bir zamanda başlıyor. Her şey çok iyi gidiyor gibi... Hatta Tsukasa'nın annesi dahi Makino'yu kabul etmiş durumda! Öyle ki, Doumyouji ailesinin yadigarı, Venüs'ün Gülümsemesi adlı tacı Tsukasa'nın annesi Makino'ya armağan ediyor. Fakat tüm olaylar da böyle başlıyor. Taç çalınıyor, kimsenin bundan haberi olmuyor. Makino ve Tsukasa bir oyunun içinde Japonya'dan Las Vegas'a, oradan Hong Kong'a tacın peşinden giderken, çok fazla şeye şahit oluyoruz.

O şeyden kastım ise, Tsukasa'nın artık gerçek bir erkek oluşu. O küçük asalak fare gitmiş, yerine sevdiği insanları korumak uğruna elindeki her şeyi feda edebilecek biri gelmiş. Hala kendine ore-sama dese de, inanıyorum ben, Tsukasa oldu artık. 

Tacın peşinde onlar koşuştururken, aralarındaki aşkın büyüklüğüne bir kez daha şahit oluyoruz. (spoiler) Hatta, arkadaşlar 1 ay boyunca adada kalıyorlar. Yine de birbirlerini yemeden, ayrılmadan, sağ salim kurtuluyorlar. Özellikle Tsukasa'nın Makino'nun Satürn Kolyesi'ni kaybettiğini öğrendiği anda verdiği tepki bunun en büyük örneklerinden biri bence. (spoiler bitti)

Film, Hanadan gibi bir efsanenin noktalanabileceği en güzel şekilde noktalanmış. Bittiğinde ilk önce bir şok, sonra bir dizi mutluluk gözyaşları ve akabinde, Gokusen'den bu yana "Dizi budur!" demenin gururu... Hah, bir de Jun'un o toy hallerine bakıp 28 gün sonra 30 olacağının acısı... 

Ebedi aşk, sen ona inandığın sürece vardır.

Makino Tsukushi